W ostatnich badaniach naukowych porównano skuteczność terapii fotodynamicznej (PDT) i miejscowego klobetazolu w leczeniu oralnego liszaja płaskiego (OLP). Badanie to dostarcza nowych, istotnych informacji na temat zastosowania tych dwóch terapii w praktyce klinicznej, co może mieć znaczący wpływ na podejście do leczenia pacjentów z OLP.
Charakterystyka oralnego liszaja płaskiego i tradycyjne metody leczenia
Oralny liszaj płaski (OLP) to przewlekła choroba zapalna, która najczęściej dotyka błon śluzowych jamy ustnej. OLP może przyjmować różne formy kliniczne, w tym postacie erozyjne, które wymagają bardziej agresywnego leczenia ze względu na wyższe ryzyko transformacji nowotworowej. Tradycyjne metody leczenia OLP koncentrują się głównie na stosowaniu kortykosteroidów, takich jak klobetazol, który jest uważany za standard w terapii ze względu na swoje silne działanie przeciwzapalne.
Nowe podejście: Terapia fotodynamiczna
Terapia fotodynamiczna (PDT) zyskuje na popularności jako alternatywna metoda leczenia OLP, zwłaszcza w przypadkach, gdzie konwencjonalne terapie nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Badania wykazały, że PDT skutecznie łagodzi ból, redukuje stany zapalne i zmniejsza rozmiar zmian w OLP. W badaniu porównawczym zastosowano nowatorskie rozwiązania w postaci nośników, które miały na celu poprawę skuteczności obu terapii.
Metodyka badania
Badanie przeprowadzono w Klinice Mucosa Oral i Chorób Periodontalnych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, obejmując 29 pacjentów z bilateralnym OLP. Zastosowano metodę split-mouth, co pozwoliło na porównanie skuteczności PDT i klobetazolu na przeciwległych stronach jamy ustnej. W badaniu oceniano m.in. zmiany w rozmiarze zmian oraz poziom bólu przy użyciu wizualnej skali analogowej (VAS).
Wyniki badania
Wyniki badania pokazały, że po trzech miesiącach terapii 79% pacjentów w grupie PDT osiągnęło całkowitą remisję OLP, w porównaniu do 62% w grupie klobetazolu. Zmniejszenie rozmiaru zmian wyniosło średnio 79,88% w grupie PDT i 56,3% w grupie klobetazolu. Oceniając jakość życia pacjentów, stwierdzono znaczną poprawę w obu grupach, jednak wyniki wskazują na wyższą skuteczność terapii fotodynamicznej.
Dyskusja i implikacje kliniczne
Wyniki badania sugerują, że PDT może być równie skuteczną metodą leczenia OLP jak klobetazol, z dodatkowymi korzyściami związanymi z unikaniem wielu powikłań związanych z długoterminowym stosowaniem kortykosteroidów. To odkrycie może mieć istotne znaczenie dla praktyki klinicznej, zwłaszcza w kontekście pacjentów, którzy nie tolerują długotrwałej terapii steroidowej.
Podsumowanie
Wyniki tego badania dostarczają cennych informacji na temat skuteczności PDT w porównaniu do klobetazolu w leczeniu OLP. W związku z tym, terapia fotodynamiczna powinna być rozważana jako równorzędna opcja terapeutyczna w wytycznych dotyczących leczenia OLP, co może poprawić jakość życia pacjentów oraz zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z konwencjonalną terapią steroidową.
Bibliografia
Zborowski Jacek, Kida Dorota, Karolewicz Bożena, Jurczyszyn Kamil and Konopka Tomasz. A Comparison of Photodynamic Therapy and Topical Clobetasol in Treatment of Oral Lichen Planus: A Split-Mouth Randomized Controlled Study. Journal of Clinical Medicine 2025, 14(3), 539-551. DOI: https://doi.org/10.3390/jcm14030681.
